چیدمان شهر
آتش سوزی ، زلزله ، شورش و تهاجم بارها استانبول را خراب کرده است ، بیش از 60 آتش سوزی و زمین لرزه های بیشماری از اهمیت کافی برخوردار بوده اند تا در تاریخ ثبت شوند. ردپای این بلایا ، در موج های توسعه فشرده شهری ، جاروب شده است: امروز جاده های وسیع از طریق محله های تاریخی شهر قدیمی عبور می کنند ، و کوچه های آسفالته بیش از حد با پارک های چوبی قدیمی ، در کنار ساختمان های بلند مرتبه مدرن ، دفتر کار ، و مراکز خرید.
بخشهایی از دیوارهای Stamboul باقی مانده است. دیوارهای زمینی ، که شبه جزیره را از سرزمین اصلی جدا می کند ، فقط یک بار توسط توپ سلطان عثمانی Mehmed II (فاتح) در سال 1453 ، در نقطه ای که از آن زمان دروازه Cannon (Top Kapısı) نامیده شد ، شکسته شد. طول این دیوارها 5/4 مایل (7 کیلومتر) و از یک خط دو جداره است - داخلی ساخته شده در 413 ، بیرونی در 447 - که توسط خندق محافظت می شود. دیواره داخلی بالاتر حدود 30 فوت (9 متر) ارتفاع و 16 فوت (5 متر) ضخامت دارد و با برجهای 60 فوت (18 متری) با فاصله 180 فوت (55 متر) فاصله دارد. از 92 برجک که در ابتدا بر روی دیواره خارجی بزرگ شده بودند ، 56 مورد هنوز پابرجا هستند.
دیوارهای دریا در سال 439 ساخته شده است. فقط بخشهای كوچك سنگ تراشی 30 فوت (9 متری) آنها هنوز در امتداد شاخ طلایی باقی مانده است. دست نخورده ، این دیوارها دارای 110 برج و 14 دروازه بودند. دیوارهای حاشیه دریای مرمره ، که حدود 5 مایل (8 کیلومتر) از نقطه Seraglio امتداد دارند ، در اطراف شبه جزیره منحنی می شوند و به دیوارهای زمین می پیوندند ، دارای 188 برج است. با این حال ، آنها فقط حدود 20 فوت (6 متر) ارتفاع داشتند ، زیرا جریانات مارمارا حفاظت خوبی در برابر فرود دشمن داشتند. بیشتر این دیوارها هنوز پابرجا هستند.
در داخل دیوارهای شهر هفت تپه قرار دارد ، قله های آنها در طول قرن ها مسطح می شود اما دامنه های آنها هنوز شیب دار و طاقت فرسا است. جغرافی دانان آنها را از نوک دریای شبه جزیره شماره گذاری می کنند ، و در امتداد شاخ طلایی ، آخرین تپه ایستاده به جایی که دیواره های خشکی به دریای مرمره می رسد ، ادامه می دهند.
چیدمان شهر
آتش سوزی ، زلزله ، شورش و تهاجم بارها استانبول را خراب کرده است ، بیش از 60 آتش سوزی و زمین لرزه های بیشماری از اهمیت کافی برخوردار بوده اند تا در تاریخ ثبت شوند. ردپای این بلایا ، در موج های توسعه فشرده شهری ، جاروب شده است: امروز جاده های وسیع از طریق محله های تاریخی شهر قدیمی عبور می کنند ، و کوچه های آسفالته بیش از حد با پارک های چوبی قدیمی ، در کنار ساختمان های بلند مرتبه مدرن ، دفتر کار ، و مراکز خرید.
بخشهایی از دیوارهای Stamboul باقی مانده است. دیوارهای زمینی ، که شبه جزیره را از سرزمین اصلی جدا می کند ، فقط یک بار توسط توپ سلطان عثمانی Mehmed II (فاتح) در سال 1453 ، در نقطه ای که از آن زمان دروازه Cannon (Top Kapısı) نامیده شد ، شکسته شد. طول این دیوارها 5/4 مایل (7 کیلومتر) و از یک خط دو جداره است - داخلی ساخته شده در 413 ، بیرونی در 447 - که توسط خندق محافظت می شود. دیواره داخلی بالاتر حدود 30 فوت (9 متر) ارتفاع و 16 فوت (5 متر) ضخامت دارد و با برجهای 60 فوت (18 متری) با فاصله 180 فوت (55 متر) فاصله دارد. از 92 برجک که در ابتدا بر روی دیواره خارجی بزرگ شده بودند ، 56 مورد هنوز پابرجا هستند.
دیوارهای دریا در سال 439 ساخته شده است. فقط بخشهای كوچك سنگ تراشی 30 فوت (9 متری) آنها هنوز در امتداد شاخ طلایی باقی مانده است. دست نخورده ، این دیوارها دارای 110 برج و 14 دروازه بودند. دیوارهای حاشیه دریای مرمره ، که حدود 5 مایل (8 کیلومتر) از نقطه Seraglio امتداد دارند ، در اطراف شبه جزیره منحنی می شوند و به دیوارهای زمین می پیوندند ، دارای 188 برج است. با این حال ، آنها فقط حدود 20 فوت (6 متر) ارتفاع داشتند ، زیرا جریانات مارمارا حفاظت خوبی در برابر فرود دشمن داشتند. بیشتر این دیوارها هنوز پابرجا هستند.
در داخل دیوارهای شهر هفت تپه قرار دارد ، قله های آنها در طول قرن ها مسطح می شود اما دامنه های آنها هنوز شیب دار و طاقت فرسا است. جغرافی دانان آنها را از نوک دریای شبه جزیره شماره گذاری می کنند ، و در امتداد شاخ طلایی ، آخرین تپه ایستاده به جایی که دیواره های خشکی به دریای مرمره می رسد ، ادامه می دهند.